บทเทศน์สัปดาห์ที่ 23 เทศกาลธรรมดา
ศิษย์พระคริสต์เป็นอย่างไร
ก. ความสำคัญ     
         1.ข่าวดีประจำวันอาทิตย์นี้คือความหมายของการเป็นศิษย์พระคริสต์ที่แท้จริงนั้นก็คือการอุทิศตนหรือมอบชีวิตของตนเองเองให้อยู่ในอ้อมพระหัตถ์หรือการทรงนำของพระเจ้า คือการให้ความสำคัญกับพระเจ้าเป็นลำดับหนึ่งในชีวิต

ข.พระคัมภีร์และคำสอน           
         1.บทอ่านที่หนึ่งจากหนังสือปรีชาญาณ (ปชญ.9:13-18) สอนเราให้วอนขอพระพรแห่งปรีชาญาณหรือความฉลาดในการรู้จักแยกแยะและความเข้มแข็งจากพระจิตเจ้าเพื่อเราจะได้กระทำทุกสิ่งตามพระประสงค์ของพระเจ้าในฐานะที่เป็นศิษย์พระคริสต์ที่แท้จริง

         2.บทอ่านที่สอง(บทจดหมายนักบุญเปาโลถึงฟีเลโมน(ฟม.9-10,12-17) สอนเราในฐานะศิษย์พระคริสต์ให้ทำความดีด้วยความสมัครใจ ไม่ใช่ถูกใครบังคับ   
 
          3.พระวรสาร (ลก.14:25-33) เตือนเราถึงมาตรฐานของการเป็นศิษย์แท้ของพระคริสต์ที่จะต้อง “ไม่ยึดติด” กับการครอบครองทั้งสิ่งของของโลกและของหัวใจ (เช่น ความสัมพันธ์) พระวรสารวันนี้ได้ให้เงื่อนไขของการเป็นศิษย์แท้ของพระคริสต์สี่ประการ คือ 1) สละการยึดติดในครอบครัวที่มากเกินไป แต่ต้องให้ความสำคัญลำดับแรกกับพระเจ้าและพระบัญญัติของพระองค์ 2) สละการยึดติดชีวิตของตนเองโดยแบ่งปันพระพรที่ได้รับให้ผู้อื่น 3) ยอมรับความยากลำบากซึ่งเป็นผลมาจากการเป็นศิษย์ รวมถึงการเสียสละในการรับใช้ผู้อื่นในชีวิตประจำวัน แม้กระทั่งการสละชีวิตเพื่อผุ้อื่น 4) ให้คิดให้ดีก่อนที่จะตัดสินใจเป็นศิษย์พระคริสต์ โดยยกเรื่องเปรียบเทียบเรื่องคิดให้ดีก่อนการสร้างหอ และการออกรบ
 
ค.ปฏิบัติ
        เราต้องยอมรับการท้าทายเพื่อเป็นศิษย์แท้ของพระคริสต์โดย
1. เติมแบตเตอร์รี่ชีวิตฝ่ายจิตของตนเองด้วยการภาวนา เช่น โดยการพูดคุยกับพระเจ้าและการฟังเสียงโดยการไตร่ตรองพระวาจาและการอ่านพระคัมภีร์
2.มีส่วนร่วมในชีวิตของพระเจ้าโดยการ เข้าร่วมพิธีมิสซา และการรับศีลมหาสนิทบ่อยๆ
3.ปฏิบัติจิตที่ไม่ยึดติดและการปฏิเสธนิสัยที่ไม่ดีต่างๆ  
4.ให้เวลา ความสามารถ และทรัพย์สิ่งของให้กับงานของพระศาสนจักร ทั้งพระศาสนจักรสากล สังฆมณฑล และวัดของเรา
5.รักเพื่อนพี่น้อง โดยเฉพาะบุคคลที่ไม่มีใครรัก คนที่ถูกทอดทิ้ง
6.อุทิศตนในการทำหน้าที่หรือกระแสเรียกของตนด้วยความกระตือรือร้น รับผิดชอบ จริงใจ