ข. พระคัมภีร์และคำสอน                    

       2. บทอ่านที่หนึ่ง (1พกษ 19:4-8): เล่าถึงประสบการณ์ความหิวฝ่ายร่างกายและจิตใจของประกาศกเอลียาห์ เขาท้อแท้หมดอาลัยตายอยากในชีวิต เพราะต้องหนีการจับกุมจากทหารที่ราชินีเยเซเบลส่งมาตามล่า พระเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์มาปลุกเขาให้ลุกขึ้นกินและดื่มขนมปังปิ้งและน้ำที่ได้เตรียมไว้ให้ หลังจากที่เขาได้กินและดื่มแล้วก็มีกำลังวังชาขึ้นสามารถเดินได้ถึงสี่สิบวันเพื่อไปยังภูเขาโฮเร็บ(ซีนาย) นี้เป็นเครื่องหมายบอกเราล่วงหน้าถึงศีลมหาสนิท ที่พระเจ้าทรงเชิญชวนเราให้ลุกขึ้นและกินเพื่อดับความกระหายฝ่ายจิต

      3. บทอ่านที่สอง(อฟ 4:30-5:2) น.เปาโลเตือนใจคริสตชนชาวเอเฟซัสและเราว่าพระเยซูคริสต์ทรงมอบตัวพระองค์เป็นเครื่องบูชาเพื่อเรา เราจึงควร “ลุกขึ้น” ขจัดความขมขื่น ความโกรธ ความไม่ดีต่างๆ และหันมาบำรุงหล่อเลี้ยงคนอื่นด้วยอาหารฝ่ายจิต คือ ความโอบอ้อมอารี มีเมตตา ให้อภัยต่อกันและกัน

      4. พระวรสาร (ยน 6:41-51): เล่าเรื่องพระเยซูทรงเทศน์สอนในศาลาธรรมเมืองคาเฟอร์นาอุมหลังจากที่เสด็จกลับมาจากการทำอัศจรรย์เลี้ยงคนห้าพันคน ตอนหนึ่งพระองค์ทรงประกาศว่า “เราเป็นปังทรงชีวิตที่ลงมาจากสวรรค์” ปังที่จะให้ชีวิตแก่โลก พระองค์ทรงประกาศว่าพระองค์นี้แหละที่เป็น “มานนา” ใหม่และสมบูรณ์กว่ามานนาในอดีต ซึ่งนี้หมายถึงตัวพระองค์เองที่ “เสด็จลงมาจากสวรรค์” หมายความว่าในศีลมหาสนิท พระเยซูเจ้าประทานชีวิตนิรันดร์ให้เรามนุษย์อย่างแท้จริงแม้ว่าเราจะยังคงมีชีวิตอยู่ในโลก

ค. ปฏิบัติ           

       5. “ให้เราเป็นปังและน้ำแก่ผู้อื่น” ท่านกินอะไรท่านก็จะเป็นอย่างนั้น (You are what you eat?) ให้เราสำนึกเสมอว่าทุกครั้งที่เรามารับศีลมหาสนิทเป็นพระเจ้าเองที่ทรงประทับอยู่กับเรา ดังนั้นตั้งแต่วันอาทิตย์จนถึงวันเสาร์ เราจะเติบโตขึ้นเหมือนพระเยซู อย่างที่พระเยซูเจ้าเติบโตในตัวของเรา ชีวิตของเราจะต้องเปลี่ยนไปให้เหมือนพระเยซูมากขึ้น เราจะต้องมีส่วนในความชื่นชมยินดีและมีชีวิตที่ท้าทายของการเป็นพระกายของพระเยซูท่ามกลางสังคมที่อาศัยอยู่ ให้เราเป็นขนมปังและน้ำแห่งความยุติธรรม ความสงบสันติสุข การมีชีวิตใหม่ กล่าวคือกระทำตามแบบที่พระเยซูทรงกระทำ เป็นต้น “ต้องช่วยคนที่ท้อแท้ หมดกำลังได้ลุกขึ้น ดื่มกิน และก้าวหน้าต่อไป”

       6. “ให้เรามีความยินดีที่พระเจ้าประทับอยู่ในศีลมหาสนิท” เพราะว่าศีลมหาสนิทเป็นพระกายและพระโลหิตของพระเยซูเจ้า การรับศีลบ่อยๆทำให้เรา 1) มีความสนิทกับพระเยซูคริสต์ 2) รักษา/ เพิ่มเติม/ฟื้นฟูพระหรรษทานศักดิ์สิทธิกรที่เราได้รับจากศีลล้างบาป 3) ชำระล้างบาปในอดีตและปกป้องบาปในอนาคต 4) ทำให้เราเข้มแข็งในคุณธรรมความรัก ให้เรารักพระศาสนจักร รักวัด และเพื่อนพี่น้องมากขึ้น