ข. พระคัมภีร์
อสค 18:25-28) การได้ตรึกตรอง และเปลี่ยนแปลงตนเองจากความผิดสู่ความถูกต้องจะนำความรอดมาให้
ฟป 2:1-11 น.เปาโลสอนเราให้รักสุภาพถ่อมตนและนอบน้อมเชื่อฟังเหมือนพระเยซู
มธ 21:28-32 อุปมาเรื่องบุตรสองคน บิดาขอให้ทั้งสองไปทำงานในสวนองุ่น บุตรคนแรกบอก "ไม่ไป" แต่หลังจากได้ไตร่ตรอง ยอมรับว่าไม่ถูกต้องจึงเปลี่ยนใจไปทำงานให้บิดา ส่วนบุตรคนที่สองตอบว่า "ไปครับ" แต่ต่อมาไม่ไป
ค. คำสอนและปฏิบัติ
การรักษาคำพูดสำคัญต่อความสัมพันธ์ไม่ว่าจะในครอบครัว ที่ทำงาน หรือระหว่างเพื่อนๆ ที่สำคัญมากคือกับพระเจ้า
ถ้าเราไม่รักษาคำพูดเราก็จะไม่เหลืออะไรเลยเพราะเราจะไม่ได้รับความไว้วางใจจากใครแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตาม
เราจะเป็นคนที่ไว้วางใจไม่ได้เหมือนลูกคนที่สองในพระวรสารของวันนี้เมื่อบิดาขอให้ไปทำงานในสวนองุ่น เขารับปากทันทีแต่สุดท้ายก็ไม่ทำตามที่บิดาหวังพึ่งเขา เขาคิดว่าจะหลอกบิดาได้ง่าย ๆ คำพูดของเขาจึงไม่มีความหมาย เขาเป็นคนที่ไม่จริงใจ
ความเชื่อถือได้เป็นคุณลักษณะที่พึ่งปรารถนาสำหรับการเป็นศิษย์พระคริสต์ มิเช่นนั้นผู้คนจะเสียเวลาที่จะติดตามเรา พระเจ้าปรารถนาให้เราแต่ละคนช่วยพระองค์ในการนำข่าวดีแห่งความรอดไปให้ทุกคน เหมือนบิดาในพระวรสารที่หวังพึ่งบุตรทั้งสอง
เรื่องเปรียบเทียบนี้สอนเราว่าบุตรคนแรกตอบว่า"ไม่" แต่เมื่อได้ไตร่ตรอง ได้คิด จึงเปลี่ยนใจกลับทำตามคำขอร้อง เขาซื่อสัตย์และสุภาพพอที่จะยอมรับความผิดและเปลี่ยนแปลง เขากลับเป็นคนที่เชื่อถือได้
บางครั้งเราอาจจะเป็นเหมือนลูกคนที่สองที่ตอบ "ไปครับ" รับปากคำขอร้องของบิดา แต่ไม่ทันไรก็ลืม คำพูดของเขาก็ไม่มีความหมาย
เรื่องนี้จึงท้าทายเราให้ลงมือกระทำตามที่เราพูดหรือสัญญาทั้งกับเพื่อนพี่น้องและเป็นต้นกับพระเจ้า
เราได้รับการเรียกร้องให้เปิดใจสู่การเปลี่ยนแปลงชีวิตของเรา เมื่อเรารู้ว่าเราตัดสินใจผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของความรอดพ้นจากบาปของตนเองและของผู้อื่น
เราเป็นคนรักษาคำพูดหรือไม่ เราได้ให้คำมั่นสัญญากับพระเจ้า ไม่ว่าจะเป็นคำสัญญาแห่งศีลล้างบาป คำสัญญาจากบทแสดงความทุกข์ คำสัญญาของศีลกล่าวหรือศีลแต่งงาน
เราได้แสดงความจริงใจความซื่อสัตย์อย่างไร ให้เราตัดสินใจที่จะเป็นคนที่ซื่อสัตย์และสุภาพเพียงพอที่จะกลับใจเปลี่ยนแปลงชีวิตทำตามคำสั่งสอนของพระเจ้าในแต่ละวัน และยอมเปลี่ยนแปลงตนเองเมื่อรู้ว่าตัดสินใจผิดไปหรือไม่
