ข.พระคัมภีร์และคำสอน
1. บทอ่านที่หนึ่ง (ดนล 12:1-3): ประกาศกดาเนียล (167 BC)ได้ให้กำลังใจและความหวังแก่ชาวยิวที่ถูกกษัตริย์ต่างชาติเบียดเบียนอย่างโหดร้าย เป็นคำแนะนำให้เรายืนหยัดและมั่นคงในการเป็นคนดีมีธรรม ซึ่งจะทำให้ได้รับชีวิตนิรันดรเป็นรางวัลอย่างแน่นอน ส่วนคนที่ประพฤติชั่วจะได้รับความอับอายและอัปยศอดสูตลอดนิรันดรเช่นกัน
2. บทอ่านที่สอง (ฮบ10:11-14,18) : น.เปาโลท้าทายเราให้มองดูอนาคตด้วยความหวังและความสงบเพราะพระเยซูเจ้าผู้ทรงประทับเบื้องขวาพระบิดาทรงเป็นคนกลางและทรงเป็นพระผู้ชดเชยบาปให้เราแล้วด้วยความตายบนไม้กางเขน เราจึงได้รับการอภัยบาปอย่างสมบูรณ์โดยผ่านทางศีลล้างบาป
3. บทพระวรสาร (มก 13:24-32): น.มาระโกให้ความหวังบรรดาคริสตชนยุคแรกที่ถูกจักรพรรดิเนโรเบียดเบียน ท่านได้เตือนใจพวกเขาให้คิดถึงพระวาจาของพระเยซูที่ว่าพระองค์จะเสด็จกลับมาด้วยพระสิริรุ่งโรจน์เพื่อรับผู้เลือกสรรไปรับรางวัลในเมืองสวรรค์ ทั้งประกาศกดาเนียลและ น.มาระโกต่างเตือนใจเราว่าพระเจ้าจะทรงประทานรางวัลให้กับคนชอบธรรม และบทเรียนจากด้านมะเดื่อเทศนั้น พระเยซูทรงสอนเตือนเราให้รู้จัก “อ่านเครื่องหมายแห่งกาลเวลา” คือให้เราเตรียมตัวให้พร้อมอยู่เสมอ พร้อมที่จะรับการพิพากษาจากพระองค์ ซึ่งเวลานั้นจะมาถึงเมื่อไร ไม่มีใครรู้
4. สรุปบทอ่าน: บทอ่านทั้งสามเชิญชวนเราให้เพ่งความสนใจไปยังชีวิตของพระเยซูใน 3 ประเด็น คือ 1) การเสด็จมารับสภาพบังเกิดเป็นมนุษย์ในฐานะ “พระผู้ไถ่” 2) การเสด็จมาครั้งที่สอง ในเวลาที่เราตาย หรือในเวลาวันสุดท้ายของโลก 3) การเสด็จมาในชีวิตของเราทุกครั้งที่เราดำเนินชีวิตเป็นคริสตชนที่ถูกต้อง
ค. ปฏิบัติ
1. “เตรียมพร้อม” คอยรับการเสด็จมาครั้งที่สองของพระเยซูเจ้า ซึ่งจะมาถึงโดยไม่รู้ว่าจะเมื่อไร แต่เราอย่าได้หวาดวิตก เพราะพระองค์ประทับอยู่กับเราทุกวันในศีลมหาสนิท ในพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ และในการสวดภาวนาของเรา เราต้อนรับการเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์ได้เสมอตราบที่เรายังคงมีความเลื่อมใสศรัทธาที่จะดำเนินชีวิตตามพระประสงค์ของพระเจ้าด้วยการรับใช้ช่วยเหลือเพื่อนพี่น้อง โดยการสำนึกว่าพระองค์ประทับอยู่ในตัวของเพื่อนพี่น้อง
2. “เรียนรู้จากต้นมะเดื่อเทศ” หมายความว่าเราต้องเฝ้าดูและรอคอยด้วยความพร้อม แทนที่จะอยุ่ด้วยความห่วงกังวลในวันสิ้นโลก หรือวันสุดท้ายของชีวิต เราต้องดำเนินชีวิตประจำวันด้วยความรักพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ โดยอุทิศตนรับใช้ช่วยเหลือผู้อื่น รักตนเองให้น้อยลง รักผู้อื่นให้มากขึ้น
