ข.พระคัมภีร์และคำสอน
1. บทอ่านที่หนึ่ง (ฉธบ 26:4-10) เล่าเรื่องพิธีการถวายพืชผลแรก (the first fruit) และของถวายอื่นๆ แด่พระเจ้าในระหว่างเทศกาลเก็บเกี่ยวของชาวอิสราเอลเพื่อขอบพระคุณพระเจ้าที่ได้ทรงนำพวกเขาให้รอดพ้นจากการเป็นทาษของชาวอียิปต์ในอดีต และทรงเสริมกำลังพวกเขาให้พ้นจากการทดลองและการผจญในขณะที่พวกเขาเดินทางในทะเลทราย
2. บทสดุดี (สดด 91) ชี้ให้เห็นถึงสาเหตุที่ทำให้พระเยซูเจ้าทรงเอาชนะการผจญล่อล่วงของปีศาจทั้งสามครั้งได้ คือ “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นแหล่งลี้ภัยของข้าพเจ้า”
3. บทอ่านที่สอง (รม 10:8-13) น.เปาโลเตือนคริสตชนใหม่ที่เปลี่ยนมาจากลัทธิยูดายไม่ให้เอนเอียงไปกับการผจญต่างๆ แต่ให้หันกลับมาปฏิบัติตามบทบัญญัติของโมเสส ท่านได้เตือนพวกเขาว่าพวกเขาจะได้รับความรอดพ้นหรือความช่วยเหลือได้ก็โดยการสำนึกถึงพระเยซูเจ้าผู้ทรงกลับฟื้นคืนชีพและทรงเป็นพระผู้ไถ่บาปของพวกเขา
4. บทพระวรสาร (ลก 4:1-13) ในวันนี้เล่าเรื่องพระเยซูทรงถูกปีศาจผจญเพื่อให้พระองค์ล้มเลิกพันธกิจการช่วยมวลมนุษย์ให้รอดพ้นจากบ่วงร้ายของบาป โดยทรงล่อลวงให้พระองค์เลือกที่จะยึดติดในเรื่องของการกิจการกินการดื่ม การมีอำนาจมีชื่อเสียงเกียรติยศ และความลุ่มหลงในทรัพย์สมบัติ ปีศาจหวังว่าจะใช้ความสะดวกสบายมาทำให้พระองค์หันเหไปจากความทุกข์ทรมานและความตาย
ค. ปฏิบัติ
1. “เราต้องเผชิญหน้าและเอาชนะการผจญเหมือนพระเยซูเจ้าทรงกระทำ” โดยใช้วิธีเดียวกับที่พระองค์ทรงกระทำ เราทุกคนต่างถูกผจญให้แสวงหาความสนุกและความสุขที่ไม่ถูกต้องหรือเป็นบาป เราต้องการความร่ำรวยและอำนาจบารมี เรื่องเหล่านี้พาเราให้ได้สิ่งเหล่านี้มาโดยไม่คำนึกถึงวิธีการ ดังนั้นเราจึงต้องเอาชนะการผจญเหล่านี้ด้วยการภาวนา การทำกิจใช้โทษบาปและการใช้วิธีการที่ได้ผลอย่างแท้จริงคือ “พระวาจาของพระเจ้า” ไม่มีการผจญใดที่จะเกินพลังอำนาจของพระเจ้าได้ ดังนั้นในระหว่างเทศกาลมหาพรตนี้ ให้เราเผชิญหน้ากับการผจญด้วยการภาวนา (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการมาร่วมพิธีมิสซา) เราทำกิจใช้โทษบาปและการอ่านพระวาจาของพระเจ้าเพื่อเราจะได้รู้จักพระองค์ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น และติดตามพระองค์ได้อย่างใกล้ชิดยิ่งขึ้น
2. “เราต้องเติบโตในความศักดิ์สิทธิ์” ด้วยการภาวนา การรับศีลอภัยบาปและการแบ่งปัน เราจะต่อสู้กับการผจญได้ก็โดยการทำให้จิตวิญญาณของเราเติบโตเข้มแข็ง โดย 1) จัดเวลาในแต่ละวันเพื่อการภาวนา ให้เราพูดและฟังเสียงพระองค์ด้วยการภาวนา 2) โดยการทำกิจใช้โทษบาปและฟื้นฟูชีวิตที่สนิทกับพระเจ้าด้วยการรับศีลอภัยบาป และการให้อภัยคนที่ทำผิดต่อเรา และกล้าไปขอให้คนอื่นยกโทษให้เราถ้าเราเป็นฝ่ายทำผิด 3) แบ่งปันความรักให้ผูอื่น โดยการไม่เห็นแก่ตัว การทำทาน และการช่วยเหลือผู้ที่ขัดสน
