บทเทศน์สัปดาห์ที่ 22 เทศกาลธรรมดา
สุภาพถ่อมตน
ก. ความสำคัญ
1. เนื้อหาหลักของบทอ่านวันอาทิตย์นี้พูดถึง ความสุภาพถ่อมตนที่แท้จริงก็คือ การเป็นบุคคลที่มีน้ำใจดีและการแบ่งปันพระพรของตนให้กับผู้ที่มีเดือดร้อนหรือมีความต้องการ บทอ่านยังเตือนเราให้ต่อสู้กับความเย่อหยิ่งทุกรูปแบบและการทำอะไรเพื่อแสวงหาชื่อเสียงให้ตนเอง ความสุภาพถ่อมตนไม่ได้เป็นเพียงคุณธรรมประการหนึ่งเท่านั้น แต่ยังคงเป็นหนทางที่จะช่วยเปิดหัวใจของเรา เปิดสติของเราให้ยื่นมือออกไปช่วยเหลือคนยากจน คนที่มีความต้องการ คนที่ขาดโอกาส และคนชายขอบของสังคม เปิดหัวใจของเราให้เป็นบุคคลที่รับผิดชอบสังคมในฐานะที่เป็นคริสตชนที่แท้จริง
ข.พระคัมภีร์และคำสอน
1.บทอ่านที่หนึ่ง (บสร 3:17-19,22-29) นำมาจากหนังสือบุตรสิราที่เตือนเราว่าถ้าเราสุภาพถ่อมตน เราจะได้รับความเมตตาจากพระเจ้า และความรักจากเพื่อนพี่น้อง
2.บทอ่านที่สอง (ฮบ 12:18-19,22-24ก) นำมาจากบทจดหมายถึงชาวฮีบรูที่ได้ให้เหตุผลอีกประการหนึ่งที่ทำให้เราต้องสุภาพถ่อมตนก็คือ การที่พระเยซูเจ้าบุตรของพระเจ้าทรงถ่อมองค์มารับสภาพมาบังเกิดเป็นมนุษย์ ทรงดำเนินชีวิตเหมือนมนุษย์ทุกประการ และทรงรับยอมตายบนไม้กางเขนเพื่อช่วยเราให้พ้นจากโทษของบาป พระองค์ทรงเชิญเราให้ดำเนินชีวิตเลียนแบบความสุภาพถ่อมตนของพระองค์
3.พระวรสาร (ลก 14:1,7-14) พระเยซูเจ้าทรงอธิบายถึงผลของความสุภาพถ่อมตนด้วยภาพพจน์ง่ายๆ เกี่ยวกับมารยาทในงานเลี้ยง พระเยซูเจ้าทรงแนะนำแขกให้ไปนั่งในที่ที่ต่ำสุดก่อนแทนที่จะที่จะเลือกไปนั่งในที่ที่มีเกียรติ เผื่อว่าเจ้าภาพอาจจะเตรียมที่นั้นๆไว้สำหรับบุคคลพิเศษ จากนั้นพระเยซูเจ้าทรงถือโอกาสสอนให้เรามีความอกเห็นใจบุคคลที่ไม่มีใครคิดถึง โดยทรงแนะนำว่าเมื่อจัดงานเลี้ยงอย่างเชิญเฉพาะแขกที่มีหน้ามีตา คนมั่งมีแต่ให้เชิญคนยากจน คนพิการ คนง่อย คนตาบอด เพราะถ้าเรามีจิตใจที่ดีและยุติธรรม มีความสุภาพถ่อมตนกับบุคคลเหล่านี้ เราเองก็มั่นใจได้ว่าพระเจ้าจะทรงอวยพรเรา
ค.ปฏิบัติ
1. “จงเป็นคนที่สุภาพถ่อมตน” ความสุภาพถ่อมตนต้องเป็นจิตสำนึกในจิตใจของเราทุกคน เพราะว่าทุกสิ่งที่เรามีล้วนเป็นพระพรหรือของขวัญจากพระเจ้า ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะยกตนเองขึ้นเหนือผู้อื่น ในทางตรงข้าม เราต้องใช้พระพรเหล่านี้เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นให้ได้มากที่สุด
2. “ยอมรับตนเองอย่างที่เป็น” นอกจากนั้นความสุภาพถ่อมตนที่แท้จริงเรียกร้องให้เราไม่ประเมินคุณค่าในตนเองสูงหรือต่ำกว่าความเป็นจริง เราต้องยอมรับว่าเราเป็นคนบาป เราไม่รู้อะไรไปทั้งหมดและเราก็ไม่สามารถทำอะไรได้ทั้งหมด ดังนั้นจึงไม่ควรหยิ่งผยอง หรือยกตัวให้สูงกว่าคนอื่น
3. “คบหาสมาคมกับทุกคน” เราต่างถูกสร้างมาให้เป็นภาพลักษณ์หรือมีความเหมือนพระเจ้า พระเจ้าทรงปรารถนาให้ช่วยกันช่วยกันสร้างพระอาณาจักรของพระเจ้าด้วยพระพรที่พระองค์ประทานให้ เรามีคุณค่าไม่ใช่พระพรเหล่านั้น แต่เพราะพระเจ้าทรงรักเราในฐานะที่เป็นบุตรของพระองค์และยังเป็นบุคคลที่พระองค์ทรงไถ่เราให้รอดพ้นจากบาปด้วยพระโลหิตของพระองค์ ความสุภาพถ่อมตนที่พระเยซูเจ้าทรงสอนยังเป็นเรื่องในเชิงสังคมเพราะพระองค์ทรงเชิญเราให้สร้างสัมพันธ์กับบุคคลที่มักจะเรียกกันว่า “ชนชั้นล่าง” หรือบุคคลที่ไม่มีใครคบหาสมาคม พระองค์เชิญชวนเราให้เปลี่ยนทัศนคติของคนในสังคมที่มักจะเลือกคนแต่คนที่ให้ประโยชน์ตอบแทนได้ พระองค์ทรงให้เรารับใช้ช่วยเหลือคนไร้ที่อยู่อาศัย คนชรา คนข้างถนน ด้วยความรักความเมตตาเหมือนอย่างที่พระองค์ทรงกระทำ
