บทเทศน์สัปดาห์ที่ 25 เทศกาลธรรมดา
ทำสิ่งเล็กๆด้วยความรัก
ก. ความสำคัญ
1. ข่าวดีของพระเจ้าถึงเราทุกคนในวันนี้เตือนใจเราว่า เราเป็นผู้แทนของพระเจ้า และพระองค์ทรงมุ่งหวังให้เราเป็นผู้แทนที่ซื่อสัตย์และรอบคอบของพระองค์ จึงเป็นเรื่องที่ท้าทายและเชิญชวนเราให้ใช้พระพรหรือความสามารถต่างๆ ที่เรามี เช่น ความทรัพย์สินเงินทอง เวลา สุขภาพ หรือความสามารถเพื่อที่จะได้บรรลุถึงความสุขในสวรรค์ (มิใช่หวังแค่ความสุขในโลกนี้เท่านั้น)
ข.พระคัมภีร์และคำสอน
1.บทอ่านที่หนึ่ง (อมส 8:4-7) ประกาศกอาโมสได้ประนามความไม่ซื่อสัตย์ในการค้าขายของชาวยิวในศตวรรษที่ 8 อาโมสได้ชื่อว่าเป็นประกาศกแห่งความรักและความยุติธรรมในสังคม ท่านเตือนให้ชาวยิวและเราทุกคนให้ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า พระเจ้าแห่งความยุติธรรม เราต้องปฏิบัติทุกอย่างกับทุกคนด้วยความยุติธรรมและเมตตากรุณาให้สมกับการเป็นผู้แทนของพระเยซู อาโมสยังเตือนเราให้ต่อต้านการแสวงหาทรัพย์สินเงินทองโดยไม่คำนึงถึงวิธีการอีกด้วย
2.บทอ่านที่สอง (1ทธ 2:1-8) น.เปาโลสอนชาวยิวที่กลับมาเป็นคริสตชนในศตวรรษที่หนึ่งให้เป็นศิษย์แท้ของพระคริสต์ โดยการเทศน์สอน “ข่าวดี” เรื่องพระเยซูให้กับบุคคลที่ต่างความเชื่อได้รับฟัง และด้วยการภาวนนาวอนขอพระเจ้าเพื่อพวกเขาจะได้เปิดใจต้อนรับ
3.พระวรสาร (ลก 16:1-13) วันนี้เรื่องในพระวรสารเล่าเรื่องผู้จัดการที่ฉลาดแกมโกง และท้าทายเราให้ใช้พระพร เวลา ความสามารถ สุขภาพและทรัพย์สินด้วยความฉลาดและยุติธรรมเพื่อเราจะได้รับการตอบแทนอย่างดีถาวรในเมืองสวรรค์
ค.ปฏิบัติ
1. “เข้าหาและใกล้ชิดพระเจ้า” เราจำเป็นต้องดำเนินชีวิตประจำวันตามแบบอย่างของพระบิดาเจ้าสวรรค์ที่ทรงมีเมตตาต่อบรรดาลูกๆของพระองค์ ให้เราเริ่มต้นในแต่ละวันด้วยการถวายการกระทำทุกสิ่งทุกอย่างของเราเพื่อพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า และภาวนาวอนขอการทรงเจิมเสริมพลังจากพระจิตเจ้า เพื่อเราจะได้กระทำแต่ความดี หลีกหนีความชั่วร้ายทุกชนิด และพยายามดำเนินชีวิตโดยมีพระเจ้าอยู่ในหัวใจขอเราเสมอไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไรก็ตาม ก่อนที่เราจะเข้านอนให้เราได้ตรวจสอบมโนธรรมและสารภาพความผิดของเราด้วยการสวดบทแสดงความทุกข์ขอโทษและตั้งใจว่าจะไม่ทำบาปอีก ให้เราเข้ารับศีลอภัยบาปถ้าเราตกอยู่ในบาปหนัก ให้เราวอนขออภัยจากพระเจ้าก่อนเข้ารับศีลมหาสนิท เพื่อเราจะได้มีจิตใจที่สงบเหมือนลูกที่ได้กลับมาหาบิดาหลังจากได้ออกจากบ้านไปเป็นเวลานาน
2. “เข้มแข็ง กล้าหาญ” วอนขอพระพรจากพระเจ้าเพื่อขยายความเมตตาและการให้อภัยที่เราได้รับจากพระเจ้าไปมอบให้ผู้อื่นต่อไป เราเองเมื่อเราทำผิด เราก็ต้องการความเห็นอกเห็นใจ การให้อภัย พี่น้องชายหญิงของเราก็เช่นกัน ดังนั้นคำภาวนาในบทข้าแต่พระบิดาฯ “โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า เหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่น” จะต้องก้องกังวานในใจของเรา เพื่อให้เราได้เปิดตาเปิดหูของเราให้ได้รับเสียงของพระเยซูที่เชิญชวนให้เรากลับบ้านมาหาพระองค์
