"จงไปและเชิญทุกคนมางานเลี้ยง"
ข่าวดีวันอาทิตย์แพร่ธรรมสากล 2024
วันอาทิตย์ที่ 20 ตุลาคม 2024
ก.ความสำคัญ
1.วันอาทิตย์แพร่ธรรมสากล เกิดขึ้นโดยพระดำริของพระสันตะปาปาปีโอที่ 11 ในปี ค.ศ.1926 (98 ปีมาแล้ว) ที่ทรงปรารถนาให้คริสตชนทั่วโลกได้ตระหนักถึงความสำคัญของการแพร่ธรรมสู่นานาชาติ โดยกำหนดให้วันอาทิตย์ก่อนวันอาทิตย์สุดท้ายของเดือนตุลาคมของทุกปี เป็นวันแพร่ธรรมสากล โดยให้สมณองค์กรสนับสนุนงานแพร่ธรรม (PMS) เป็นเจ้าภาพเชิญชวนให้คริสตชนในแต่ละประเทศทั่วโลกได้ร่วมใจกัน “สวดภาวนา” และ “การถวายเงิน” เพื่องานแพร่ธรรมทั่วโลก
2. เงินถวายที่ได้รับจากสัตบุรุษทั่วโลกจะได้รับการจัดสรรไปยังประเทศที่ยากจน หรือประเทศที่เพิ่งจัดตั้งพระศาสนจักรที่ได้ทำโครงการขอทุนมายังสมณองค์กรสนับสนุนงานแพร่ธรรม(PMS) กรุงโรม ซึ่งมีสมาชิกเป็นตัวแทนประเทศละ 1 คน (ปัจจุบัน ประเทศไทยมีพระคุณเจ้าเปาโล ไตรรงค์ มุลตรี เป็นผู้อำนวยการ) เข้าร่วมประชุมใหญ่เพื่อพิจารณาปีละ 1 ครั้งในเดือนพฤษภาคมของทุกปี
3. เงินถวายถูกนำไปใช้ในโครงการต่าง ๆ เช่น ทุนการศึกษาเด็กยากจนมากกว่า 1,200 โรงเรียน คลินิกผู้ป่วยยากจนและคนใกล้ตาย 9,000 แห่ง การฝึกอบรมนักบวชชายหญิง 9,000 คน ที่พักและอาหารให้เด็กกำพร้า 10,000 คน สามเณรเล็ก กลาง ใหญ่ 30,000 คน นอกจากนั้นยังมี ยานพาหนะ จักรยาน มอเตอร์ไซด์ เพื่อการแพร่ธรรม บ้านพัก ศาลาพักศพ สำนักงานสังฆมณฑลที่จัดตั้งใหม่ ครูคำสอน สื่อสารมวลชน ฯลฯ สำหรับประเทศไทย ทุกสังฆมณฑลก็ได้รับการสนับสนุนเพื่องานแพร่ธรรมด้วยเช่นเดียวกัน
ข.พระคัมภีร์และคำสอน
1.บทอ่านที่หนึ่ง (อสย. 56:1,6-7) ประกาศกอิสยาห์ได้ทำหน้าที่นำสารของพระเจ้ามาประกาศให้ชาวอิสรเอลและคนต่างชาติได้ทราบถึงแนวทางปฏิบัติเพื่อจะได้เป็นคนชอบธรรม เป็นต้นในเรื่องของการอธิษฐานภาวนา
2.บทสดุดี (สดด. 67) บทเชิญชวนให้นานาชาติได้ มารู้จักและรับความรอดพ้นจากบาป
3.บทอ่านที่สอง (กจ. 13:46-49) นักบุญเปาโลและบารนาบัสได้อธิบายสาเหตุที่ต้องออกไปประกาศข่าวดีแก่คนต่างๆชาติ ด้วยเหตุผล 2 ประการ คือ ชาวยิวปฏิเสธที่จะยอมรับ และเพื่อสนองตอบพระบัญชาที่ให้สานุศิษย์นำความรอดไปจนสุดปลายแผ่นดิน
4.พระวรสาร (มธ. 28:16-20) หลังจากพระเยซูเจ้าทรงกลับฟื้นคืนชีพและก่อนจะเสด็จสู่สวรรค์ พระองค์ทรงมอบพระบัญชาที่ยิ่งใหญ่ให้เราทุกคน คือ “จงไปสั่งสอนนานาชาติให้มาเป็นศิษย์ของเรา...”
5. หัวข้อวันแพร่ธรรมสากลปีนี้นำมาจากอุปมาเรื่องงานวิวาหมงคลในพระวรสาร (เทียบ มธ. 22.1-14) หลังจากที่ผู้รับเชิญปฏิเสธคำเชิญ กษัตริย์จึงตรัสกับผู้รับใช้ว่า “จงไปตามทางแยกพบผู้ใดก็ตาม จงเชิญมาในงานวิวาห์เถิด”
(1)“จงไปและเชิญ!” สมเด็จพระสันตะปาปาทรงเตือนเราว่าการออกไปสู่ทุกคนอย่างต่อเนื่อง ไม่เพียงแต่ออกไปเท่านั้น แต่ยังต้องเชิญชวนแต่ละคนให้มาพบองค์พระผู้เป็นเจ้า เราต้องไปจนสุดปลายแผ่นดินโลก เชื้อเชิญ ดึงดูดแบบพระเยซูเจ้า ด้วยความชื่นชมยินดี กล้าหาญ และมีความกรุณา ไม่ใช่การบีบบังคับ หรือการชักชวนให้เปลี่ยนศาสนา
(2)“มาในงานวิวาห์” ในขณะที่โลกกำลังจัด "งานเลี้ยง" ต่างๆ ของลัทธิบริโภคนิยม ความสุขสบายที่เห็นแก่ตัว การสะสมความมั่งคั่งและลัทธิปัจเจกนิยม พระวรสารเรียกทุกคนมาร่วมงานเลี้ยงฉลองของพระเจ้า ซึ่งเต็มไปด้วยความชื่นชมยินดี การแบ่งปัน ความยุติธรรม และความเป็นพี่น้องกันในความเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าและกับผู้อื่น การมีส่วนร่วมในการเฉลิมฉลองในพิธีบูชามิสซา และสวดภาวนาประจำวัน เพื่อพันธกิจการประกาศข่าวดีของพระศาสนจักร ทำให้เราเป็นผู้จาริกและธรรมทูตแห่งความหวัง เดินทางสู่ชีวิตนิรันดร์ในพระเจ้า สู่งานเลี้ยงสมรสที่พระเจ้าได้ทรงจัดเตรียมไว้สำหรับลูก ๆ ทุกคนของพระองค์
(3)"ทุกคน" คำเชิญของกษัตริย์คือ “ทุกคน” ไม่ยกเว้นใครเลย นั้นเป็นหัวใจของพันธกิจ เราจำเป็นต้องเดินทางต่อไปสู่พระศาสนจักรที่ก้าวไปด้วยกันและงานธรรมทูตของพระศาสนจักรในการรับใช้ข่าวดี "เชิญทุกคนที่พบมารวมกัน ทั้งคนเลวและคนดี" (มธ 22:10) ยิ่งกว่านั้น “คนยากจน คนพิการ คนตาบอด และคนง่อย” (ลก 14:21) พี่น้องชายหญิงที่ต่ำต้อยที่สุดของเรา ผู้ที่ถูกสังคมมองว่าเป็นบุคคลชายขอบ ต่างก็เป็นแขกพิเศษของกษัตริย์ งานเลี้ยงที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้เปิดกว้างสำหรับทุกคนเสมอ เนื่องจากความรักที่พระองค์มีต่อเราแต่ละคนนั้นยิ่งใหญ่และไม่มีเงื่อนไข
ค.ปฏิบัติ
1. “ภาวนา” ให้เราร่วมพิธีบูชาขอบพระคุณและภาวนาในวันนี้เพื่องานแพร่ธรรมทั้งในระดับวัดของเรา ประเทศของเราและทั่วโลก และก่อนนอนขอให้เราสวดวันทามารีย์ 1 บทเพื่องานแพร่ธรรมสากล
2. “ถวายเงิน” ถุงทานในพิธีบูชาขอบพระคุณ หรือ ใส่ซองพิเศษเพื่อสนับสนุนงานแพร่ธรรมโดยสังฆมณฑลจะได้รวบรวมส่งไปยังสันตะสำนัก
3. “สมัครเข้าเป็นสมาชิกองค์กรฆราวาสเพื่อการแพร่ธรรม” ในองค์กรใดองค์หนึ่งของวัดและสังฆมณฑล
