ข. พระคัมภีร์และคำสอน
2. บทอ่านที่หนึ่ง: เตือนเราว่าการดำเนินชีวิตที่ดีให้เป็นที่ประจักษ์แก่คนอื่นๆนั้นจะต้องโดนปฏิเสธและต่อต้าน อย่างที่เกิดขึ้นกับประกาศกอาโมส เขาโดนหัวหน้าคณะสงฆ์ชื่ออามาซิยาสั่งให้กลับไปประกาศข่าวดีของพระเจ้าที่บ้านของตนเองในอาณาใต้คือยูดา แต่อาโมสไม่ยอม เขายืนยันว่าเดิมทีเขาเป็นเพียงคนเลี้ยงสัตว์และตัดแต่งต้นมะเดื่อธรรมดาแต่พระเจ้าทรงเรียกเขาให้ไปประกาศพระวาจาแก่อิสราเอล หมายความว่าเขาไม่ได้เลือกตนเองแต่พระเจ้าทรงเลือกเขา ให้ทำหน้าที่นี้ เราก็เช่นกัน เราเป็นใครไม่รู้แต่พระเจ้าทรงเลือกเราให้ประกาศข่าวดีโดยผ่านทางศีลล้างบาปและศีลกำลัง
3. บทอ่านที่สอง: น.เปาโลอธิบายถึงพระพรที่เราได้รับโดยผ่านทางศีลล้างบาปและการรับผิดชอบในฐานะธรรมทูตหรือผู้ประกาศพระวาจา น.เปาโลเปิดเผยถึงแผนการแห่งความรอดพ้นของพระเจ้า โดยผ่านทางพระเยซูเจ้ามายังมวลมนุษย์ทุกคน โดยเริ่มต้นจากชาวยิวก่อนและต่อมาให้กับบรรดาคนต่างศาสนา จากนั้นพวกเขาได้แสดงความรัก ให้ความช่วยเหลือ ให้ความเคารพผู้อื่นและได้ประกาศพระเยซูให้ผู้อื่นรู้จัก โดยการดำเนินชีวิตดีจนเป็นที่ประจักษ์แก่คนทั่วไป
4. พระวรสาร: น.เล่าเรื่องการเรียกอัครสาวกทั้ง 12 คนมาเพื่อมอบหมายหน้าที่ให้ประกาศ “ข่าวดี” ให้ทุกคนได้กลับใจ (เปลี่ยนแปลงชีวิต) การยกโทษบาป มีชีวิตอิสระที่หลุดพ้นจากการเป็นทาสของบาป โดยผ่านทางพระเยซูเจ้า เหมือนที่พระเจ้าทรงส่งอาโมสให้ไปเทศนากับชาวอิสราเอล และทรงส่ง น.เปาโลเทศนากับคนต่างชาติ ให้เกิดการกลับใจหรือการเปลี่ยนแปลงตนเอง เป็นการเปลี่ยนหัวใจของตนโดย ให้ยึดเอาจิตใจของพระเจ้าเป็นศูนย์กลาง ไม่ใช่ยึดเอาในตนเองเป็นศูนย์กลาง
ค. ปฏิบัติ
5. “มีชีวิตที่ดีให้เป็นที่ประจักษ์” เราได้รับเรียกจากพระเจ้าให้ดำเนินชีวิตที่เป็นประจักษ์พยาน คนต้องการเห็นแบบอย่างที่ดีมากกว่าคำสอนที่ดี เราต้องดำเนินชีวิตโดยยึดตามแบบอย่างของพระเยซูเจ้า ศึกษาและเจริญรอยตาม เราต้องแบ่งปันประสบการณ์ที่เรามีกับพระเจ้าให้ผู้อื่น มีความรัก เมตตา โปร่งใส สุภาพถ่อมตนและพร้อมที่จะรับใช้ผู้อื่น
6. “ช่วยผู้อื่นให้หลุดพ้นจากการเป็นทาสของปีศาจ” ปีศาจอาจจะมาในรูปของการกระทำผิดอย่างใดอย่างหนึ่งจนเป็นนิสัย เช่น การอิจฉาริษยา การนินทาว่าร้าย การเล่นการพนัน การอุลามก การดื่มจนเกินไป การเกียจคร้าน ลักขโมย ฯลฯ เราสามารถช่วยได้โดยเริ่มจากการภาวนาให้เขาอย่างจริงจัง การเป็นเพื่อนพูดคุยแนะนำให้สติ การให้โอกาสและการให้อภัย