ข.พระคัมภีร์และคำสอน
1.บทอ่านที่หนึ่ง (2ซมอ 5:1-3) คัดมาจากหนังสือซามูแอลในตอนที่บรรยายถึงบทบาทของกษัตริย์ดาวิด (ซึ่งเป็นการบอกล่วงหน้าถึงพระเยซูเจ้าเอง) นั้นคือจะทรงเป็นผู้เลี้ยงดูอิสราเอล เป็นนายเหนืออิสราเอล
2.บทอ่านที่สอง (คส 1:12-20) น.เปาโลได้ประกาศข่าวดีแก่ชาวโคโลสีและพวกเราทุกคนด้วยว่า เราต้องขอบพระคุณพระเจ้าที่ได้รับเลือกให้เป็นบุคคลที่จะได้รับมรดกศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า เพราะพระองค์ทรงช่วยเหลือเราและนำเราเข้าอยู่ในพระอาณาจักรของพระเยซูคริสต์ อยู่ภายใต้การปกครองอันมั่นคงของพระองค์
3.พระวรสาร (ลก 23:35-43) พระเยซูเจ้าทรงยืนยันกับโจรที่สำนึกผิดว่า “วันนี้ท่านจะอยู่กับเราในสวรรค์ ซึ่งแสดงว่าพระอาณาจักรของพระองค์มิได้อยู่ในโลกนี้ เราไม่ได้เป็นของของโลกนี้ แต่เป็นของสวรรค์ พระองค์ทรงเปิดเผยความจริงว่าอำนาจหรือพลังของโลกนี้ไม่สามารถเหนี่ยวรั้งหรือมีอิทธิพลต่อชีวิตของพระองค์ การปกครองของพระเจ้าไมเหมือนกับการปกครองของโลก โดยได้แสดงให้เห็นชีวิตเมืองในสวรรค์จากชีวิตของพระเยซูเจ้าเอง
ค.ปฏิบัติ
1.”มอบชีวิต” ไว้ในความคุ้มครองของพระองค์ ยอมรับว่าพระเยซูเจ้าทรงเป็นกษัตริย์ของเรา เราเป็นประชากรของพระองค์ เรามีพระเยซูเป็นประมุขของเรา เรายึดถือคำสั่งสอนและพระบัญญัติเป็นเสมือนแนวทางในการดำเนินชีวิตหรือการตัดสินใจของเรา เราต้องไม่ออกห่างจากชีวิตของเรา เราต้องให้พระองค์อยู่ในหัวใจของเรา ความคิดของเราสติปัญญาของเรา และความประพฤติของเราในแต่ละวัน
2.”รับใช้พระองค์” เราจะต้องดำเนินชีวิตเป็นประชากรที่ดีของพระองค์ พระเยซูเจ้าทรงประกาศว่าเรามาเพื่อรับใช้ผู้อื่น มิใช้มาเพื่อให้ผู้อื่นมารับใช้พระองค์ พระองค์ทรงล้างเท้าอัครสาวกเป็นแบบอย่างของการรับใช้ ดังนั้นเราจึงต้องเจริญรอยตามพระองค์ด้วยการรับใช้ช่วยเหลือทุกคนเป็นต้นคนยากไร้ คนที่ลำบากขัดสน คนที่ไร้ที่พึ่ง คนชายขอบของสังคม
3.”ช่วยกันขยายความรัก” เรายอมรับพระเยซูเจ้าทรงเป็นกษัตริย์แห่งความรักของเรา บัญญัติหรือกฎหมายของกษ้ตริย์พระองค์นี้คือความรัก ความเป็นพี่น้องกัน ดังนั้นขอให้เราช่วยกันขยายอาณาจักรแห่งความรักนี้ให้กว้างออกไปยังหัวใจของทุกคน และนี้แหละสันติสุขจะเกิดขึ้นกับสากลจักรวาลอย่างแท้จริง
