ข.พระคัมภีร์และคำสอน
1.บทอ่านที่หนึ่ง (ปชญ. 1:13-15, 2:23-24) จากหนังสือปรีชาญาณที่บอกเราว่าพระเจ้าประทานชีวิตและความอุดมสมบูรณ์แก่มนุษย์ ทรงสร้างเราตามภาพลักษณ์ของพระองค์ แต่เพราะความอิจฉาของซาตานมารร้ายที่เป็นผู้นำความเจ็บไข้ได้ป่วยและความตายมาให้มนุษย์
2.บทอ่านที่สอง (2คร. 8:7,9,13-15) นักบุญเปาโลขอให้กลุ่มคริสตชนได้อยู่ด้วยกันแบบร่วมทุกข์ร่วมสุขกับทุกคน ไม่ว่าในยามที่มั่งมีหรือในยามที่ยากจน ท่านเน้นว่าไม่มีใครต้องอับจนเพราะการช่วยเหลือผู้เหลือ ขอให้ช่วยเหลือคนลำบากขัดสน คนเจ็บไข้ได้ป่วย คนที่มีความทุกข์ยากลำบากต่าง ๆ ตามแบบอย่างของพระเยซูเจ้า
3.พระวรสาร (มก. 5:21-24,35-43) เล่าอัศจรรย์การปลุกลูกสาวของไยรัสให้ฟื้นคืนชีพจากความตาย การรักษาชีวิตนี้สอนเราว่าพระเยซูทรงมีพระทัยดี หรงเห็นอกเห็นใจ พระองค์ทรงปรารถนาให้มนุษย์ทุกคนมีสุขภาพที่ดีทั้งหายและวิญญาณ ในกรณีนี้ยังพิสูจน์ให้เห็นว่าพระอานุภาพและพระเมตตาของพระองค์นั้นกว้างใหญ่ไพศาล อัศจรรย์ครั้งนี้เป็นรางวัลสำหรับความเชื่อของไยรัสผู้เป็นบิดาที่ส่งผลต่อชีวิตของบุตรสาวของเขา
ค.ปฏิบัติ
1. “ยอมรับ” เราจำเป็นต้องยอมรับการเรียกของพระเจ้าให้เรามีความสมบูรณ์ทั้งร่างกายและความศักดิ์สิทธิ์ของวิญญาณ พระเยซูทรงยอมรับเราอย่างที่เราเป็น ดังนั้นให้เราถวายความเจ็บไข้ได้ป่วยและความบกพร่องฝ่ายจิตวิญญาณของเราและคนที่เราห่วงใยให้พระองค์ได้บำบัดรักษา ในฐานะคริสตชน เราเชื่อว่าพระเยซูยังทรงบำบัดรักษาเราโดยผ่านทางการภาวนาและศีลศักดิ์สิทธิ์
2. “สืบสาน” เราต้องสืบต่องานบำบัดรักษาที่พระเยซูทรงกระทำ ในฐานะสมาชิกของวัดและพระศาสนจักร ขอให้เราออกไปเยี่ยมเยือนคนเจ็บไข้ได้ป่วย คนพิการ คนสูงอายุ คนไร้ที่พึ่ง ภาวนาให้พวกเขา นำถ้อยคำของพระเจ้าไปเสริมกำลังใจพวกเขา การกระทำเช่นนี้ช่วยทำให้พวกเขาได้สัมผัสหรือมีประสบการณ์ความรักองค์พระเจ้า
