"บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์"
ข่าวดีสัปดาห์ที่ 6 เทศกาลธรรมดา (B)
วันอาทิตย์ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2024
ก.ความสำคัญ
บทอ่านทั้งสามบทในวันนี้สอนเราว่า เราทุกคนถูกเรียกร้องให้เป็นคนที่บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ แต่เราไม่ได้เป็นคนศักดิ์สิทธิ์โดยการปฏิบัติตามพิธีกรรมภายนอกบางอย่างเท่านั้น เราศักดิ์สิทธิ์โดยการสารภาพบาปความผิดของเราต่อพระเจ้า และมอบชีวิต อุทิศตัวของเรา ทำกิจการทุกสิ่งเพื่อพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า และโดยการแสดงความรักของเราให้กับคนรอบข้าง โดยไม่แบ่งแยกว่าเขาจะเป็นใคร ฐานะอย่างไร ชนชาติไหน รวยหรือจน ฯลฯ
ข.พระคัมภีร์และคำสอน
1.บทอ่านที่หนึ่ง (ลนต. 13:1-2, 44-46) เลวีนิติเป็นพระคัมภีร์บอกเล่าเรื่องที่พระเจ้าทรงเรียกร้องโมเสสและประชากรของพระองค์ให้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์และบริสุทธิ์ ดังนั้นบทอ่านที่หนึ่งจึงบอกเราเรื่องข้อกำหนดหรือแนวปฏิบัติตัวของคนที่เป็นโรคเรื้อน และพิธีการที่ต้องกระทำ พวกเขาเป็นที่รังเกียจของสังคม ต้องอยู่แยกจากคนทั่วไป และนี่แหละที่พระเยซูเจ้าทรงนำพวกเขากลับมาสู่สังคม คืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ให้พวกเขาอีกครั้งหนึ่งซึ่งจะเล่าไว้ในพระวรสารของวันนี้
2. บทสดุดี (สดด. 32) สอนเราว่าเราจะเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้โดย “การสารภาพความผิดของเราต่อพระเจ้า” เมื่อเราสารภาพ พระเจ้าจะทรงให้อภัยความผิดบาปเปรียบเสมือนโรคเรื้อนฝ่ายจิตวิญญาณของเรา
3.บทอ่านที่สอง (1คร. 10:31–11:1) นักบุญเปาโลสอนเราว่าให้เราเป็นคน "ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์" โดย “ทำทุกอย่างเพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า” และโดยแสดงความเห็นอกเห็นใจและเอาใจใส่บุคคลที่มีความแตกต่างจากเรา
4.พระวรสาร (มก. 1:40-45) พระเยซูเจ้าได้ทรงช่วยบำบัดรักษาคนโรคเรื้อน ให้เขาพ้นจากโรคร้ายฝ่ายร่างกายและการถูกสังคมรังเกียจ เหยียดหยาม เผชิญกับความอยุติธรรม การต้องอยู่แยกต่างหากทั้งทางสังคมและพิธีกรรมศาสนา
ค.ปฏิบัติ
1. “บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์” เรามีจิตบริสุทธิ์โดยการเข้ารับศีลอภัยบาปเป็นประจำ ก่อนนอนสวดบทแสดงความทุกข์ เราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์โดยการแสดงความรักต่อผู้อื่น ให้อภัยผู้อื่น ช่วยเหลือผู้อื่น
2. “ทำลายกำแพง สร้างสะพาน” ทำลายกำแพงของความเห็นแก่ตัว การรังเกียจ การแบ่งแยก การดูถูกเหยียดหยาม แต่หันมาสร้างสะพานแห่งมิตรภาพ การต้อนรับทุกคน โดยไม่เลือกชนชั้นวรรณะ
