"ท่านคือชุมพาบาลที่ดี"
ข่าวดี สัปดาห์ที่ 16 เทศกาลธรรมดา
วันอาทิตย์ที่ 18 กรกฎาคม 2021
ก. ความสำคัญ
            1. ข่าวดีจากบทอ่านในวันนี้บอกเราให้ทราบว่าพระเจ้าทรงเป็นชุมพาบาลหรือผู้เลี้ยงแกะที่ดีอย่างไร นอกจากนั้นยังท้าทายเราให้ใช้สิทธิอำนาจที่พระองค์ประทานให้ในฐานะหัวหน้าของครอบครัว วัด สังคม กลุ่มองค์กรด้วยความรับผิดชอบและความซื่อสัตย์ ดังนั้นคำว่า "ชุมพาบาล" หรือ "ผู้เลี้ยงแกะ" จึงไม่ได้หมายถึงบรรดาพระสงฆ์นักบวชเท่านั้น แต่หมายถึงคริสตชนทุกคนที่ได้รับเรียกให้ทำหน้าที่รับใช้และเป็นผู้นำในทุก ๆ ระดับ

ข. พระคัมภีร์และคำสอน
            1. บทอ่านที่หนึ่ง (ยรม. 23:1-6) ประกาศกเยเรมีย์ (ศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตศักราช) ตำหนิผู้นำและกษัตริย์ชาวอิสราเอลที่ไม่เอาใจใส่ประชาชน ไม่สนใจคนยากจน ประกาศกยังได้กล่าวทำนายว่าจะมีชุมพาบาลคนใหม่ที่มาจากตระกูลของกษัตริย์ดาวิด ที่จะนำความสุขและความชอบธรรมกลับมาให้ชาวอิสราเอลอีกครั้งหนึ่ง

            2. บทอ่านที่สอง (อฟ. 2:13-18) น.เปาโลแนะนำว่าพระเยซูเจ้าทรงเป็นชุมพาบาลทั้งของชาวยิวและคนต่างศาสนา และอธิบายว่าพระเยซูเจ้าในฐานะชุมพาบาลที่ดี และผู้ที่ทำให้มนุษย์ได้คืนดีกับพระเจ้าด้วยการมอบชีวิตของตนเองยอมตายบนไม้กางเขน

           3. พระวรสาร (มก. 6:30-34) น.มาระโกนำเสนอพระเยซูเจ้าในฐานะชุมพาบาลที่ดีที่มาทำให้คำสัญญาของพระเจ้าที่ให้ไว้กับประกาศกเยเรมีย์ในบทอ่านที่หนึ่งเป็นจริง เราได้เห็นว่าพระเยซูทรงให้กำลังใจบรรดาอัครสาวกที่เพิ่งกลับมาจากการเทศนาครั้งแรกด้วยความเหน็ดเหนื่อย อย่างไรก็ตามพระองค์ทรงแสดงความห่วงใยประชาชนโดยเปรียบเทียบเหมือนกับ “ลูกแกะที่ขาดคนเลี้ยงดู”

ค. ปฏิบัติ
           1. “เราต้องพึ่งพาพระพรจากพระเจ้า” ไม่ว่าเราจะเป็นผู้นำหรือหัวหน้าในระดับใด เราก็คือชุมพาบาล ยิ่งต้องรับผิดชอบมากหรือสูงเท่าใด เราต้องพึ่งพาพระเจ้ามากเท่านั้น เราต้องสวดภาวนาเพื่อวอนขอพระพรแห่งสติปัญญาและพละกำลังเพื่อจะได้สามารถนำสมาชิกไปในหนทางที่ถูกต้อง เราต้องอ่านพระคัมภีร์และไตร่ตรองทุกวันเพื่อจะได้ทราบแนวทางในการดำเนินชีวิตในฐานะชุมพาบาลที่ดี และรับศีลมหาสนิทเพื่อเพิ่มพลังและความเข้มแข็งในชีวิต และยึดพระเยซูเป็นต้นแบบ

           2. “เราต้องสอนและดูแลประชาชน” พระศาสนจักรมีหน้าที่รับผิดชอบสองประการ คือ “การสอนและการดูแล” เรายังเป็นคริสตชนที่แท้จริงไม่ได้ ถ้าเรายังไม่ได้ประกาศข่าวดีหรือพระวรสารให้ผู้อื่น “การสอน” พระวาจาของพระเจ้าเป็นแก่นแท้ของชีวิตคริสตชน ส่วน “การดูแล” นั้น เป็นการปฏิบัติตามที่เราสอน ซึ่งคริสตชนทุกคนจะต้องนำความรักและความเมตตาของพระเยซูเจ้าไปมอบให้คนในสังคม ด้วยการทำกิจเมตตาทั้งฝ่ายกายและจิตใจ ทั้งด้วยการกระทำเป็นการส่วนตัวหรือกระทำในนามของกลุ่มองค์กร หรือในนามของวัดของเรา