"บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์"
ข่าวดีสัปดาห์ที่ 6 เทศกาลธรรมดา
วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2021
ก.ความสำคัญ
               บทอ่านทั้งสามในวันนี้สอนเราว่าเราทุกคนถูกเรียกร้องให้เป็นคนที่บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ แต่เราไม่ได้เป็นคนศักดิ์สิทธิ์โดยการปฏิบัติตามพิธีกรรมภายนอกบางอย่างเท่านั้น เราศักดิ์สิทธิ์โดยการสารภาพบาปความผิดของเราต่อพระเจ้า และมอบชีวิต อุทิศตัวของเรา ทำกิจการทุกสิ่งเพื่อพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า และโดยการแสดงความรักของเราให้กับคนรอบข้าง โดยไม่แบ่งแยกว่าเขาจะเป็นใคร ฐานะอย่างไร ชนชาติไหน รวยหรือจน ฯลฯ

ข.พระคัมภีร์และคำสอน

    1.บทอ่านที่หนึ่ง (ลนต. 13:1-2, 44-46) เลวีนิติเป็นพระคัมภีร์บอกเล่าเรื่องที่พระเจ้าทรงเรียกร้องโมเสสและประชากรของพระองค์เป็นศักดิ์สิทธิ์และบริสุทธิ์ ดังนั้นบทอ่านที่หนึ่งจึงบอกเราเรื่องข้อกำหนดหรือแนวปฏิบัติตัวของคนที่เป็นโรคเรื้อน และพิธีการที่ต้องกระทำ พวกเขาเป็นที่รังเกียจของสังคม ต้องอยู่แยกจากคนทั่วไป และนี่แหละที่พระเยซูทรงนำพวกเขากลับมาสู่สังคม คืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ให้พวกเขาอีกครั้งหนึ่งซึ่งจะเล่าไว้ในพระวรสารของวันนี้

    2. บทสดุดี (สดด. 32) สอนเราว่าเราจะเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้โดย “การสารภาพความผิดของเราต่อพระเจ้า” เมื่อเราสารภาพ พระเจ้าจะทรงให้อภัย ความผิดบาปเปรียบเสมือนโรคเรื้อนฝ่ายจิตวิญญาณของเรา

    3.บทอ่านที่สอง (1คร. 10:31–11:1)  นักบุญเปาโลสอนเราว่าให้เราเป็นคน ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์ โดย “ทำทุกอย่างเพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า” และโดยแสดงความเห็นอกเห็นใจและเอาใจใส่บุคคลที่มีแตกต่างจากเรา  

    4.พระวรสาร (มก. 1:40-45) พระเยซูเจ้าได้ทรงช่วยบำบัดรักษาคนโรคเรื้อน เขาพ้นจากโรคร้ายฝ่ายร่างกายและการถูกสังคมรังเกียจ เหยียดหยาม ความอยุติธรรม การต้องอยู่แยกต่างหากทั้งทางสังคมและพิธีกรรมศาสนา

ค.ปฏิบัติ

    1. “บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์” เรามีจิตบริสุทธิ์โดยการเข้ารับศีลอภัยบาปเป็นประจำ ก่อนนอนสวดบทแสดงความทุกข์ เราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์โดยการแสดงความรักต่อผู้อื่น ให้อภัยผู้อื่น ช่วยเหลือผู้อื่น

    2. “ทำลายกำแพง สร้างสะพาน” ทำลายกำแพงของความเห็นแก่ตัว การรังเกียจการแบ่งแยก การดูถูกเหยียดหยาม แต่หันมาสร้างสะพานแห่งมิตรภาพ การต้อนรับทุกคน โดยไม่เลือกชนชั้นวรรณะ